człapać

człapać: człapać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIa, człapaćpię, człapaćpie {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'iść powoli, ociężale, z trudnością stawiając kroki; stąpać apatycznie, ospale; powłóczyć nogami, wlec się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mieliście maszerować, a ledwo człapiecie! Koń człapał po błotnistej drodze. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'klapać butami spadającymi z nóg w czasie chodzenia; także: iść, szurając i klapiąc rozdeptanym, luźnym obuwiem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Człapać chodakami. Człapać do łazienki. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

człapać — ndk IX, człapaćpię, człapaćpiesz, człap, człapaćpał 1. «iść krokiem powolnym wlokąc nogi; stąpać ciężko, powoli; wlec się» Z trudem człapać po błocie. Koń człapał miarowo. 2. «idąc klapać, stukać obuwiem spadającym z nóg» Człapać za dużymi… … Słownik języka polskiego
ciapać — ndk IX, ciapaćpię, ciapaćpiesz, ciap, ciapaćał, ciapaćany ciapnąć dk Va, ciapaćnę, ciapaćniesz, ciapaćnij, ciapaćnął, ciapaćnęła, ciapaćnęli, ciapaćnięty, ciapaćnąwszy 1. pot. «uderzać ostrym narzędziem; ciąć, rąbać; ciachać, dziabać» Ciapać… … Słownik języka polskiego
człapanie — n I rzecz. od człapać … Słownik języka polskiego
ciapać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, ciapaćpię, ciapaćpie, ciapaćpany {{/stl 8}}– ciapnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ciapaćnę, ciapaćnie, ciapaćnij, ciapaćnął, ciapaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
człapanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. człapać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} odgłos powolnych, ciężkich, stawianych z trudnością kroków;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias